Aðferðir við endurbyggingu eyðilagðs húsnæðis á stríðstímum

Úkraína heldur áfram að verða fyrir hræðilegum höggum á yfirráðasvæði sínu. Hluti Úkraínu er hernuminn. Verulegur hluti innviðanna eyðilagðist. Það versta er að fólk heldur áfram að deyja.

Ríkið lofar bótum fyrir ónýtt húsnæði. Í mars var viðkomandi frumvarp lagt fyrir Verkhovna Rada, 4. apríl var það samþykkt til grundvallar. Frá og með deginum í dag, 7. júní, hafa lögin ekki enn verið samþykkt. En jafnvel þótt það verði samþykkt er langt í land með að ákvarða stærð og fyrirkomulag bóta fyrir eyðilagt húsnæði vegna glæpsamlegra aðgerða Rússneska sambandsríkisins.

Umfang ónýts húsnæðis er gríðarlegt, upphæðirnar eru mældar í tugum milljarða dollara. Í dag hefur ríki okkar ekki slíka peninga og mun ekki hafa fyrir tímabil áframhaldandi átaka. Fjárfestingaraðdráttarafl slíkra verkefna er afar lítið, vegna augljósrar hættu á stríðstímum og skorts á bótakerfi fyrir ónýtt húsnæði.

Verkefnið við að ákvarða sanngjarnar bætur er ekki léttvægt. Mikill fjöldi eyðilagðra húsakosta, sem byggð voru í Sovétríkjunum, var úreltur og af lélegum gæðum á byggingartímanum. Í dag er slíkt húsnæði ekki ásættanlegt tæknilega og skipulagslega, né er það orkunýtið. Það er glæpsamlegt að byggja eitthvað svona.

Kostnaður við húsnæði fer eftir staðsetningu þess, í miðborginni hefur húsnæði alltaf kostað meira. Hvernig á að ákvarða húsnæðiskostnað í miðbæ Volnovakha, Severodonetsk, Kharkov? Á hvaða tímabili munum við geta fylgst með eðlilegri aðlögun á verðmæti fasteigna án þess að taka tillit til hættunnar frá óvininum?

Mikilvægt er að hafa í huga áhrif innviða á húsnæðiskostnað. Sjúkrahús, skólar, leikskólar, kaffihús og veitingastaðir, verslunarmiðstöðvar o.s.frv. Ekki er síður mikilvægt að endingartími húsnæðis sé – orkunýtni, ending, áreiðanleiki mannvirkja og fjarskipta. Þetta hefur einnig áhrif á verðmæti þess og ætti fræðilega að hafa áhrif á bótafjárhæðina.

Markaðskerfi ættu að gegna afgerandi hlutverki í byggingu nýrra, nútímalegra íbúða í Úkraínu í stað eyðilagðra. Nauðsynlegt er að finna jafnvægi milli félagslega þáttarins og hagkvæmni í viðskiptum, arðsemi verkefna. Allar framkvæmdir við byggingu húsnæðis verða að vera viðskiptalega árangursríkar til lengri tíma litið, annars er hægt að byggja lággæða, ódýrt tímabundið húsnæði, en verðmæti þess mun stórminnka með tímanum, og það verður ábyrgðarlaus sóun á takmarkaðri auðlind.

Með því að nota dæmi um tugi verkefna er nauðsynlegt að rannsaka og þróa bótakerfi sem taka tillit til allra málefna. Nauðsynlegt er að gera þróunarverkefni viðskiptalega skilvirk og endurgreiðslu. Með lágmarks ríkisaðstoð (til dæmis ríkisábyrgð) munu verktaki og verktaki geta leitað að og laðað að fjármagn, sjálfseignarstofnanir flóttamanna og veglausra einstaklinga í eigin landi, munu geta skipulagt viðbótarfjármagn til slíkra verkefna með styrkjum og góðgerðaraðstoð.

Nokkur verkefni sem hafa verið innleidd með góðum árangri munu geta orðið dæmi um flóknar lausnir. Að leggja grunninn að regluverki um byggingu endurnýjaðrar Úkraínu. Tryggja aðgengi að nauðsynlegu tölfræðilegu efni, rannsaka raunverulegar þarfir fólks og ná eðlilegri málamiðlun milli æskilegra og framkvæmdar. Þróa kerfi flókinnar fjármögnunar byggingarframkvæmda, með tilliti til möguleika á lánveitingum til bæði húseigenda og framkvæmdaraðila og framkvæmdaraðila í framtíðinni, að teknu tilliti til möguleika jöfnunarfyrirkomulagsins.

Þeir sem eru að reyna að vinna þessa vinnu eiga nú skilið stuðning ríkis og frumkvæðis.